şiir yazan sözlük yazarları

varlıkları konusunda bilgi sahibi olmadığım yazardır. lakin kendi adıma bir şeyler karaladığımı söyleyebilirim. şahsi blogum

eskiden güzel yazardım

hadi yazın benim şu an yaşadığım travmayi melankolikliği daha iyi malzeme yok kaçırmayın

okumayi severim lakin yazmayi ve seslendirmeyi daha bi' severim lakin burada paylasmayinpek sevmiyorum, ender vakitler disinda. elitist fularlilari yahut siir dagarcigi "simdi de duvara dondum eheheh"den oteye gecmeyenleri memnun etmeye calisamayacagimdan toplu mecralarda yahut saldirgan uslup sergileyenlerin arasinda paylasmayi sevmiyorum. ozguven eksikliginden degil, bi dangalagin kalbini kirarim ondan korkuyorum.

yazmaktan ziyade okumayi severim. yazan arkadaşlara da saygim sonsuz.

bunalımdaysam fena yazarım da mutlu olunca yazasım kaçıyor

eskiden iyi yazardım. şimdi okuyup seslendirmeyi seviyorum.

beni, benimle buluşturuyor. bazen yanlışlarımı, bazen düşünmediklerimi anlatıyor. böyle süslü püslü, şiirsel şeyler yazmıcam itici olmasın ama şiir insana huzur veriyor be. yazmak zor ama yeni şiirlerle birlikte fazla yetenek istenmez hâle geldi. kafiyelerden yoksun şiir geliyor, basitleşiyor her şey. 1 hafta sonra şiir yazmaya başlayışımı yıl dönümü. tam 9 yıl olacak.

hece ölçüsü ve kafiye'ye bağlı kalarak yazabiliyorum. sipariş üstüne akrostiş şiir de yazılır. müracaat (bkz: karambita)

incisözlükte 3. nesil en son nesilken nicklere göre akroştiş şiir yazıyordum. baya da tutmuştu hehehe

allah allah nasıl bir memleket oldu burası arkadaş ya! her terkedilen şair olmak zorunda mı? (bkz: erdal bakkal)

yazıyorum, fakat tek bir kişiye okutuyorum. gereğinden fazla değerli bir durum yani.

aramızda şurada iki entry giremeyen insanlar var ama şiir yazdıklarını söylüyorlar üzücü.

vardır elbet roman yazanıda vardır

sabahın ilk ışıkları gibiydin heyecanlı ama nazlı, ısıtan ama serin, sabahın ilk ışığı gibi hızlı gittin...

kış gelsin hele bi.

Bir ara sarmıştım şiire kara kaplı bir defterim bile vardı hem kendim yazar hemde güzel bulduklarımı ç"alıntı" yapardım 1-2 tane "iyi yazıyorsun devam et" dedirten şiirim oldu gerisi pek iyi değildi şimdi ne mi yapıyorum o deftere en son 8 ay önce dokundum eski manitadan sonra ne şiir kaldı ne çorba en iyi şiirimi bırakıyorum buraya klasik rakı edebiyatı : link

şahsen moralim bozuldugunda yaptıgım bir eylemdir ister begenilsin ister begenilmesin benim içimden gelen şeylerin kağıda vurulmuş halidir

yazmıyorum ama denemişliğim var. o kadar çok okumak gerekiyor ki yazabilmek için o kadar olur. bir insan dünya görüşünü, hayal dünyasını, bilgi birikimini genişletmeden etkileyici bir şiir yazamaz bana kalırsa. zira koca bir kitabın güç bela anlatabildiği bir şeyi bir cümle ile ifade edebilmek zeka ve bilgi ister. ayrıca o kadar duygusal, duyarlı olabilir miyiz bilemiyorum.

güzel akrostiş yaparım derinlemesine adam akıllı şiir yazmam içinse acının ve kederin içinde bir ruh halinde olmam gerekiyor.

efkârlı bir günümde yazmıştım. yalnız bir adamım ben bu akşam. deniz çok güzel mırıldanıyor. şarkılar eşliğinde, istiklal caddesi'nde, akıp gidiyor zaman. gözlerin cennetin giriş kapısı. ne kadar istedim senle 'biz' olmayı, ne gam ne keder, istanbul'a biz yeter, sahiden. sahilden sana çıkar bütün yollar, dolup taşar küllüğüm. gel de söndür hadi, gel de söndür son sigaramı, hayat zorlar, hayat zor lan. bazen bizi anlatan istanbul bugün neden suskun böyle ? çok mu yorulduk ki biz ? çok mu harcandık söyle, bileyim, sebebini. ellerimden kaydı gençliğim. özlemle baktığım her resim. ne kadar ağlasam da, ne kadar sövsem de, acı geçmiyor, dinmiyor. gel anlat hadi beyoğlu'na, seni ne kadar sevdiğimi. sokakların dili yok, hepsi bizi biliyor. tanıyor, utanıyor. kırmızı güller var pencerende. bekliyor eline değmeyi, ister at, ister can suyu ver. eline değdikleri an, unuturlar solmayı.

bir zamanlar yazdığım koca bir defterim vardı. ne oldu o deftere bilmiyorum. yazdığım dönemleri unuttuğum gibi kayboldular.

ben daha yazı yazmasını beceremiyorum. ha umarım biri yazdırır o zaman arayacaksınız beni.

Kırgınım hayata... Heveslerimin sürekli kursağımda kalmasına kırgınım. Tutunmaya çalıştığım her dalın aslında içten çürümüş olduğunu izlediğim için kızgınım. Tüm hatalara rağmen hala umut ettiğim için kendime dargınım. Hep güçlü görünmeye çalıştığım için, Hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken gözyaşlarımı sakladığım için, Belki de daha fazla kendim olamadığım için kızgın ve kırgınım..

Birazcık uzun ama düşüncelerinizi merak ediyorum dostlarım Yine Şehir uykuya daldı yine uyumakta sessiz sessiz Yıldızlarla sohbetime karıştı bir martının çığlığı Gece indi yine kapladı her yeri bir sis gibi Kağıt toplayan yüzleri kirli çocuklar takıldı gözüme Sessizce ağlayan bir annenin boğazına takıldı hasreti, yutkunamadı Ranzasında Adaletin tecellisini bekleyen bir masumun gözleri doldu yine Bütün sessizliği yırttı yine ezan sesleri Yaşamaktan yorulmuş gün görmemiş bir kadının uykusu bölündü yine kabusla Bir sağa döndü yatağında bir sola yetimhanede büyüyen sevgisiz çocuklar Kör bir kurşuna yenik düştü yine cesur bir adam Gecekondusundan rezidans gözüken bir gariban daldı yine zenginlik hayallerine Bir baba yaşanmamış onca yılı olan bir çocuğunu toprağa verdi yine Otogar kıyısında sevdiğini beklemekten gözleri şişmiş bir kadın uykuya daldı yine Gece yine kapattı bu zalım dünyanın bütün pisliklerini Sevdiğini aldattı bir kadın yine günahlarına bir yenisini ekleyerek Bir genç alıp bütün hayallerini girdi toprağın kuru ve soğuk mahzenine Yeni hisseler aldı zengin biri bir kaç güne ölüp gideceğinden bihaberken Düşman sardı bir askerin etrafını yine biri daha öldü vatan uğruna Ayırdı yine kader iki seveni acımasızca Ve bir şair Döktü tüm içindekileri kağıda Yine yazdı şiirini

Garip akımına uyan varsa dm.

(#3880095) yazdık bir şeyler.

kendi çapımda karaladığım çok şiirim oldu. en büyük hatam, yazdıklarımı biriktirdiğim yeri ifşa ettim bazılarına. o gün kendi bacağıma sıktığımı fark edemedim. oysa ne güzel dizelerdi kağıda dökülen. şimdi elimde "bazıları" kaldı. o bazılarından birini aşağıya iliştiriyorum... Boşluk Sesler geliyor kulağıma Anlamsız gibi hepsi Bir sağır kadar duyarsızım Boş bakıyor gözlerim Elimde bir dal tütün Acısı ciğerlerime işlemiş Bomboş bir deniz yüreğim Ne bir balık ne bir yosun Yaşatamıyorum hiçbirini Nefes alışlarım bile düzensiz Sadece yaşıyorum Renksiz ve çiçeksiz

Şiir...

(bkz: yazıyorum yazıyorum olmuyor) Benim işim düz yazı.

Bazen aklıma geliyorsun Bazen hiç oralı değilim Geçinip gidiyorum Sen nasılsın be fıstık -dunyayikurtardim1

Bir yol var önümde Sisle kaplı Önü yok,arkası yok Bir yol var önümde,ufukların ardında Sana çıkmayacak bir yol Beni sana,seni bana çıkarmayacak bir yol Sağı,solu yıpranmış Ötesi berisi solmuş Gecesi gündüzüne girmiş bir yol var önümde Ve şimdi bu yolda Gözlerimi yumduğumda seni bana vermelerini düşlüyorum 04.05.2019

Nazım işini pek beceremiyorum ben. Ama bayılarak okurum. Nesirciyim. Evet.

Zamanında sırf rakı edebiyatı içeren 25 şiir yazmıştım arada bir rakı masasında söylüyorum hoş oluyor diğer şiirlerimse bana kalsın sahibini bekliyor diyelim

Şu an buraya niye yazıyorum bilmiyorum. Yani normalde kendi kendime yazarım sadece ama yazasım geldi buraya dümdüz bir şekilde sebepsiz. Her neyse Dinmeyen sıkıntılar Karabasan gibiydi Çöküyordu üstüne. Nefesi daralıyordu Yetmiyordu nefesleri Bunalmış ve yorulmuşluk Ayrı kelime Aynı kabus. Ve ağlamak Sessizce fakat delice Yetmiyordu içini dökmeye Haykırmak istiyordu içindekileri Tek başına bir yerde Görmüştü çünkü Tek başına haykırmasa da İşe yaramadığını Buydu daha da yıpratan Duyulmayan yardım çığlıkları

ben de ilk defa paylaşayım o zaman bi'şeyler acıyacak etin, kemiğin yanacak göğsün cayır cayır kopacak tırnakların kökünden bir daha kazıyamayacaksın zaferi sıkılacaksın herkesten, önce kendinden yolacaksın saçlarını kendi ellerinle bir daha ıslanmayacak dudakların aynı hevesle yürümeyeceksin bir daha aynı yollardan sessice kopacak içinde fırtınalar kupkuru yağacak artık bütün yağmurlar ağır ağır alacak her şeyini senden kasırgalar farkında bile olmayacaksın belki de belki bir fısıltı duyacaksın uzaktan için cız edecek, bir damla yaş gözünde vicdanın acıyacak tüm sıkıntıların yerine duyuramayacaksın sesini gökteki serçeye bile sessizce üzüleceksin kadere "öldüm" diyeceksin, ölmeyeceksin acıyacak etin, kemiğin yanacak göğsün cayır cayır

Saygı duyulan yazarlarıdır. Okumayla kitapla aralarının iyi olduğunun göstergesidir. Çok yaşasınlar :)